BRAWO TY Dalej inwestuj czas w rzeczy drugorzędne. To dobra droga to bylejakości we wszystkim. Pomijaj swój kluczowy talent, ze względu na jego oczywistość (w końcu masz go od zawsze...), zaniedbuj go, zajmuj się innymi możliwościami - których nigdy nie rozwiniesz do jego poziomu. Buduj na tej szamotaninie swoje poczucie wartości i porównuj się do innych - lepszych w tym, w czym Tobie nigdy się nie powiedzie. Sięgaj po przeciętność - bo tylko taki poziom uda ci się w tym osiągnąć! Po co budować na tym, w czym jesteś dobry? To przecież to jest nie fair - bo zawsze byłeś w tej jednej rzeczy najlepszy. Lepiej się ukarać. Być średniakiem. Nie oddać całej pasji TEJ oczywistej rzeczy, lepiej rozmienić ją na drobne. Pasja to ryzyko. TA jedna rzecz to ryzyko. Poświęcenie się i obsesja wobec TEJ jednej rzeczy mogłaby Cię zabrać na szczyt. Ale przecież Ty boisz się szczytów. Boisz się sprawdzić czy rzeczywiście jest to coś wyjątkowego w Tobie. Boisz się wyjść przed szereg - bo tam spojrzenia