Po pełnym wyzwań dniu - czy to zawodowych czy np. rodzinnych, chcemy najzwyczajniej w świecie odpocząć i zregenerować nasze siły witalne. Pojawia się też chęć nagrodzenia siebie. Dobrze wybrać najlepszą nagrodę.
Kiedy sprostamy wyzwaniom dnia, wypełnimy plan, zrealizujemy cele, potrzeba nagrodzenia siebie za podjęty wysiłek jest jak najbardziej słuszna i na miejscu.
Kiedy sprostamy wyzwaniom dnia, wypełnimy plan, zrealizujemy cele, potrzeba nagrodzenia siebie za podjęty wysiłek jest jak najbardziej słuszna i na miejscu.
Powinniśmy nagradzać siebie ponieważ to:
- nauczy nas, że warto podejmować trudy dnia
- wprowadzi element celebracji małych sukcesów do naszego życia
- podwyższy poziom naszego zadowolenia
- utrwali dobry nawyk rzetelnego realizowania zadań
- pozwoli nam na odnowienie zasobów energii życiowej i pasji
- wprowadzi element zatrzymania się i radości z osiągnięć
- zmotywuje nas do dalszej pracy nad swoim życiem.
Niestety, bardzo często zdarza się, że dobieramy zły typ nagrody i zamiast budować nią nasze życie, stajemy się osobami, które dokonują aktu sabotażu na swoim życiu. Niektóre nagrody, które serwujemy sobie po pracy, to czysta trucizna.
Złe nagrody, zamiast odnowić twoje zasoby, niszczą cię - z tej racji nagroda staje się dodatkowym brzemieniem, czymś, co niszczy twoje siły.
Złe nagrody to:
- nadużywanie alkoholu
- narkotyki
- tłuste jedzenie
- pornografia
- pusta telewizja.
Każda z tych nagród jest tak naprawdę ukrytą karą. Trucizną działającą w wolny sposób. Chwilowe poczucie relaksu i szczęścia zamienia się z czasem w poczucie winy. Wina i uszczerbek na naszym sumieniu - czyli wewnętrznym kompasie dobra i zła - zawsze pociąga za sobą ponure konsekwencje.
Jeśli dobierzesz budujące nagrody - będziesz poprzez nie mądrze rozwijać swoje życie i potencjał.
Jeśli dobierzesz je źle - utrwalisz fatalne w skutkach nawyki. Za zmęczenie i ciężką pracę fundować sobie będziesz dodatkowo do wyczerpania, poczucie wewnętrznego chaosu i porażki w samodyscyplinie.
Komentarze
Prześlij komentarz